Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/643

 Zniepożytecznić, uczynić niepożytecznym, zepsuć; z. ś., stać ś. bezpożytecznym.

 Zniepożytecznieć, stać ś. niepożytecznym.

 Znieprawiać, dok. Znieprawić; robić kogo nieprawym, kazić czyją prawość, psuć pod względem moralnym, demoralizować; z. ś., tracić prawość charakteru, obyczajów, demoralizować ś.

 Znieprawieć, znieprawić ś., zdemoralizować ś., psuć ś.

 Znieprzyjaźniać, dok. Znieprzyjaźnić; czynić nieprzyjaznym komu; z. ś., stawać ś. nieprzyjaznym komu.

 Znieruchomiać, dok. Znieruchomić; czynić nieruchomym, unieruchomiać; z. ś., stawać ś. nieruchomym, tracić swobodę ruchów.

 Znieruchomieć, znieruchomić ś.

 Zniespokoić — p. Zniepokoić.

 Znieść — p. nied. Znosić.

 Znieudolniać, dok. Znieudolnić; czynić nieudolnym, niezdolnym do czego; z. ś., stawa ś. niezdolnym do czego

 Zniewaga, znieważeni, zelżenie, hańba, obelga, obraca.

 Zniewalać, dok. Zniewolić; pozbawiać swobody, podbijać, ujarzmiać, zmuszać, znaglać, przymuszać; z. kobietę = gwałcić, uwodzić; z. sobie = jednać, zjednywać, pozyskiwać, skłaniać ku sobie; z. ś., oddawać ś. komu zupełnie, pozbywając ś. własnej woli.

 Znieważać, dok. Znieważyć; lżyć, hańbić, obrażać, dawać komu policzek; za nic ważyć, profanować; z. ś., być znieważanym.

 Znieważniać, dok. Znieważnić; czynić nieważnym, unieważniać, wniwecz obracać, niweczyć; z. ś., być znieważnianym; tracić wagę, ważność, znaczenie, w niwecz ś. obracać.

 Znieważyciel, ten, który znieważa a. znieważył.

 Zniewczasować, strudzić, zmęczyć niewczasem, sfatygować.

 Zniewidzić, uczynić niewidzialnym, z. ś., stać ś. niewidzialnym.

 Zniewierzyć się, sprzeniewierzyć ś. komu a. czemu, stać ś. wiarołomnym.

 Zniewieściać, dok. Zniewieścić; z mężnego czynić niewieścim, miękkim, tchórzliwym, papinkowatym, delikatnym; z. ś., stawać ś. niewieścim, zniewieściałym.

 Zniewieściałość, stan tego, kto jest zniewieściały, miękkość charakteru, kobiecość, gnuśność.

 Zniewieściały, który zniewieściał, stał ś. niewieściuchem, papinkowaty, delikatny, miękki.

 Zniewieścić — p. nied. Zniewieściać.

 Zniewieścieć, stać ś. podobnym do niewiasty, delikatnym, miękkim, ustępliwym, tchórzliwym.

 Zniewolić — p. nied. Zniewalać.

 Zniezbożnieć, stać ś. bezbożnikiem.

 Znieżywotnieć, stać ś. nieżywotnym, stracić żywotność, życie.

 Znijaczać, dok. Znijaczyć; czynić nijakim, niweczyć, w niwecz obracać.

 Znik, zniknięcie.

 Znikać, dok. Zniknąć; przestać być widocznym, ginąć z oczu, gubić ś. z oczu, umykać z oczu; niewiadomo gdzie ś. podziewać, przepadać, ginąć, gubić ś.; ubiegać, upływać, mijać, przemijać; z. czego, unikać, chronić ś., uchodzić czego; z. przed czym, uchodzić, umykać, uciekać; z. komu, uchodzić, umykać; z. skąd, dokąd a. od jednego do drugiego = przemykać ś., przenikać, prześlizgiwać ś.

 Znikąd — p. Zniskąd.

 Znikczemniać, dok. Znikczemnić; czynić nikczemnym, nikczemnikiem; z. ś., stawać ś. nikczemnym.