Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/647

 Zoofag, gr., jadacz mięsa zwierzęcego, zwierzę drapieżne.

 Zoofagja, gr., jadanie mięsa, żywienie ś. mięsem.

 Zoofenomenologja, gr., nauka o objawach życiowych zwierząt w stanie zdrowia i choroby.

 Zoofity, gr., zwierzokrzewy, dawna nazwa grupy zwierząt niższych, wodnych, przeważnie osiadłych (np. korale), które przez długi czas brano za rośliny; grupa ta obejmowała głównie zwierzęta jamochłonne, niekiedy zaliczano do niej także szkarłupnie i pierwotniaki.

 Zoofizyczny, gr., odnoszący ś. do zoofizyki.

 Zoofizyka, gr., badanie przyrodniczych własności materji zwierzęcych.

 Zoofor, gr., fryz joński, obrazowy.

 Zoogieniczny, gr., odnoszący ś. do zoogienji.

 Zoogienja, gr., nauka o powstawaniu zwierząt.

 Zoogieografja, gr., nauka o rozmieszczeniu zwierząt na ziemi, gieografja zoologiczna.

 Zoogonja, gr., wydawanie na świat żywych młodych.

 Zoograficzny, gr., odnoszący ś. do zoografji.

 Zoografja, gr., nauka, opisująca pojedyńcze gatunki zwierząt i układająca je w pewien systemat, według stopnia podobieństwa, zoologja opisowa.

 Zoolatrja, gr., cześć boska, oddawana zwierzętom.

 Zoolity, gr., skamieniałości królestwa zwierzęcego.

 Zoolog, gr., uczony, zajmujący ś. nauką o zwierzętach.

 Zoologiczny, gr., odnoszący ś. do zoologji a. zoologa; gabinet z. = zbiór zwierząt i ptaków wypchanych; stacja z-a = instytut naukowy do badania zwierząt i życia zwierzęcego; szczególnie zwierząt morskich.

 Zoologja, gr., ogólna nazwa nauki o zwierzętach.

 Zoomagnetyczny, gr., odnoszący ś. do zoomagnetyzmu.

 Zoomagnetyzm, gr., magnetyzm zwierzęcy.

 Zoomorfity, gr., odciski w kamieniach zaginionych dawnych zwierząt.

 Zoonomja, gr., fizjologja zwierząt.

 Zoon politikon, gr., zwierzę towarzyskie (określenie, stosowane do człowieka).

 Zoopaleontologiczny, gr., odnoszący ś. do zoopaleontoiogji.

 Zoopaleontologja, gr., nauka o zwierzętach zaginionych, przedpotopowych.

 Zoopatologiczny, gr., odnoszący ś. do zoopatologji.

 Zoopatologja, gr., nauka o chorobach zwierząt.

 Zoophyta, gr. — p. Zoofity.

 Zooplasta, gr., rzeźbiarz, modelujący zwierzęta.

 Zooplastyka, gr., naśladowanie kształtów zwierząt w rzeźbie.

 Zoopsycholog, gr., uczony, zajmujący ś. zoopsychologją.

 Zoopsychologiczny, gr., odnoszący ś. do zoopsychologji.

 Zoopsychologja, gr., psychologja zwierząt; nauka o objawach życia umysłowego zwierząt,

 Zoospermje, gr. — p. Spermatozoa.

 Zooterapja, gr., nauka leczenia zwierząt.

 Zootom, gr., uczony, zajmujący ś. zootomją.

 Zootomiczny, gr., odnoszący ś. do zootomji.

 Zootomja, gr., dysekcja zwierząt w celu naukowym.

 Zootrop, gr., zabawka optyczna, podobna do stroboskopu, przedstawiająca ruchome figury na białej płaszczyźnie.