słana telegrafem, depesza: t. restante = który ma być zatrzymany do zgłoszenia ś. interesanta.
Telegrammetrja, gr., wymierzanie siły prądu elektryczuego w drucie telegraficznym.
Teleikonografja, gr., sztuka zdejmowania i przesyłania rysunków i obrazów zapomooą telegrafu.
Telej — p. Telet.
Telektroskop, gr., przyrząd dający przy pomocy elektryczności obrazy przedmiotów, znajdujących ś. w znacznej odległości.
Telelog, gr., telegraf, przeznaczony do porozumiewania ś. między baterją działową, operującą w wielkiej odległości, a posterunkiem, obserwującym strzały.
Telematologja, gr., nauka o woli ludzkiej, praktyczna część psychologji.
Telemetr, gr., elektryczny aparat, wykazujący na znaczną odległość dane termometryczne, barometryczne, manometryczne itp.
Telemikroskop, gr., narzędzie do powiększenia obrazu dalekich przedmiotów.
Teleologja, gr., nauka o celowości w świecie.
Teleosaurus, gr., przedpotopowy kopalny krokodyl.
Telepać się, iść powoli, ciężko, wlec ś., leźć, kiwać ś. na prawo i na lewo.
Telepatja, gr., ogół, zjawisk obejmujących rzekome widzenie rzeczy i osób oddalonych, wymianę myśli bez pomocy słów, wogóle możność odbierania wrażeń odległych w przestrzeni lub w czasie.
Teleskop, gr., dalekowidz; przyrząd optyczny, służący do obserwowania ciał niebieskich, luneta (fig.); ryba członkopromienna, brzuchopłetwa z rodziny karpiowatych (fig.).
Teleskopja, gr., część optyki, traktująca o budowie, składzie i stosowaniu teleskopu
Teleskopowy, gr., odnoszący ś. do teleskopu; służący do wyrobu teleskopów; widzialny tylko przez teleskop.
Telet, Tylet, Telej, gatunek kosztownej materji.
Tellur, łć., pierwiastek chemiczny, metaloid o mocnym blasku metalicznym, białosrebrzystym, w niebieskawy wpadającym, spotykany niekiedy w przyrodzie w stanie czystym, częściej jako domieszka złota, srebra, ołowiu, bizmutu (nie ma zastosowań technicznych).
Tellurek, łć., związek chemiczny telluru z innym metalem.
Tellurjum, łć., przyrząd, wprawiany w ruch za pomocą mechanizmu zegarowego, służący do unaoczniania obrotu ziemi około słońca i ruchu księżyca około ziemi, oraz zjawisk, stąd wypływających (fig.).
Tellurowodór, łć., związek chemiczny telluru z wodorem.
Tellurowy, łć., zrobiony z teluru; w skład którego wchodzi tellur.
Telluryczny, łć., dotyczący ziemi, ziemski.
Telluryzm, łć., siła naturalna ziemi; magnetyzm zwierzęcy.
Telodynamiczny, gr., działający na znaczną odległość.
Tem — p. Tym.
Temat, gr., zdanie, myśl przewodnia, treść, przedmiot, omawia-
