Źrebięcy, należący do źrebięcia, właściwy źrebiętom.
Źrebna, o klaczy, oślicy, mulicy: brzemienna płodem.
Źreć, dojrzewać, dostawać ś.
Źrenica, okrągły otwór ciemnego koloru w środku tęczówki ocznej, przez który światło wpada do oka (fig.); strzec czego, jak ź-y oka = bardzo starannie, z niezmierną pilnością; oko, oczy, wzrok, spojrzenie; przen., coś niezmiernie cennego i drogiego: liberum veto szlachta uważała za ź-ę swej wolności
Źreniczka, zdr. od Źrenica.
Źreniczny, odnoszący ś. do źrenicy, właściwy źrenicy.
Źróbka, źrebiczka.
Źródełko, zdr. od Źródło.
Źródlany, odnoszący ś. do źródła, pochodzący ze źródła: woda ź-a.
Źródleniec, odmiana aragonitu, minerału, podobnego do wapienia, ale różniącego ś. od niego budową włóknistą, promienistą a. łykowatą (f).
Źródlić się, wypływać ze źródła.
Źródlisko, niedobre, nieczyste źródło; miejsce, skąd wytryskają źródła; miejscowość, obfitująca w źródła, wilgotna, nizko położona.
Źródlisto, przysł., z obfitością źródeł.
Źródlistość, obfitość źródeł.
Źródlisty, obfitujący w źródła, pełen źródeł.
Źródło, miejsce, gdzie woda wytryska z podziemi, zdrój, krynica (fig.); przen., przyczyna, początek, skąd co pochodzi, skąd ś. co bierze, czerpie, co powoduje jakie następstwa: ź. dochodu, ź. choroby, ź. nieszczęścia, powodzenia, ź. łez = przyczyna płaczu; ź. historyczne = kronika, akt, dokument, list, skąd czerpie ś. jakąś wiadomość historyczną.
Źródłosłowny, Źrzódłosłowowy, odnoszący ś. do źródłosłowu.
Źródłosłów, w gram., główna część wyrazu, zawierająca w sobie jego znaczenie, pierwiastek, pień.
Źródłowy, należący do źródła, pochodzący ze źródła; odnoszący ś. do źródła, t. j. początku czego, początkowy, pierwiastkowy; główny, najważniejszy; wzięty wprost ze źródła historycznego, nie z drugiej a. trzeciej ręki.
Źrzałość, dojrzałość.
Źrzały, dojrzały.
Źrzeć, widzieć, patrzyć, baczyć.
Źrzeć, Źreć, dojrzewać.
Żaba, płaz bezogonowy, o gębie szerokiej, z drobnemi zębami na górnej szczęce, o języku dużym, mięsistym, o tylnych nogach spiętych błoną pławną (f.); kiedy konia kują, ż. nogę podnosi = mówi ś. o człowieku, udającym większego pod jakimkolwiek
