Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/685

Ta strona została przepisana.

Żmijowaty, podobny do żmii.

Żmijowiec, roślina z rodziny szorstkolistnych, której korzeń ma leczyć od ukąszenia żmii, żmijowa główka (fig.); w min., kamień, który miał leczyć od ukąszenia żmii.

Żmijowisko, zbiór żmij, splecionych ze sobą; miejsce pobytu żmij.

Żmijownik, korzeń żmijowca.

Żmijowy, właściwy żmii, dotyczący żmii; złośliwy, uszczypliwy.

Żmijożółw, rodzaj żółwia półn. ameryk. o długim ogonie i dużej głowie (fig.).

Żminda, roślina z rodziny komosowatych; sknera, skąpiec; nudziarz.

Żmindacki, skąpy, sknerski.

Żmindactwo, skąpstwo, sknerstwo.

Żmindakp. Żminda.

Żmindzić, być sknerą, skąpić.

Żmudap. Zmuda.

Żmudnyp. Zmudny.

Żmudzićp. Zmudzić.

Żmudzinek, koń żmudzkiej rasy małego wzrostu, hester.

Żniwacz, Żniwakp. Żniwiarz.

Żniwaczka, f. żeń. od Żniwacz.

Żniwiarka, forma żeń. od Żniwiarz; maszyna rolnicza do żęcia zboża (fig.).

Żniwiarz, Żniwacz, Żniwak, mężczyzna, zajęty żęciem zboża, żeniec, żeńca.

Żniwo, żęcie zboża, zbieranie zboża; czas żęcia zboża; zboże użęte, plon ze zboża; pole, na którym żną; przen., zdobycz, dochód, znaczna korzyść, plon obfity, znaczny zarobek, zbiór, obfitość; przen., praca, trud, robota.

Żniwnyp. Żniwowy.

Żniwować, zajmować ś. żniwem.

Żniwowy, Żniwny, odnoszący ś. do żniwa.

Żokiej, ang., foryś, lokaj, jadący z tyłu powozu lub na koniu za panem; człowiek, najęty do jazdy na koniu na wyścigach (fig.).

Żokiejka, ang., czapeczka półkulista z lekkiego materjału, z dużym daszkiem, używana przez żokiejów; kobieta-żokiej.

Żokiejski, ang., odnoszący ś. do żokieja, właściwy żokiejowi.

Żoła, Zoła, popiół, powstający przy ługowaniu potażu, używany do uprawy łąk i wyrobu saletry.

Żołądeczek, zdr. od Żołądek.

Żołądek, worek błoniasty, umieszczony w górnej części jamy brzusznej, służy do trawienia spożytych pokarmów przy pomocy t. zw. kwasu żołądkowego (f.); wogóle brzuch, jama brzuszna: mieć bóle ż-a; trawienie, sposób trawienia: mieć dobry ż., lekarstwo dobre na ż.; mieć strusi ż. = wszystko trawić bez szkody dla organizmu.

Żołądkować się, gniewać ś., irytować ś., zrzędzić.

Żołądkowy, odnoszący ś. do żołądka: sok ż. = płyn, wydzielany przez gruczoły śluzowe żołądka, mający własność rozpuszczania białka; choroba ż-a = choroba żołądka; lekarz ż. = leczący specjal-