Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/688

 Żółcistość, przymiot tego, co jest żółciste.

 Żółcisty, pełen żółci, goryczy; zgryźliwy, gniewliwy, złośliwy, zrzędziarski.

 Żółciuchny, Żółciuteńki, bardzo żółty, zupełnie żółty.

 Żółciuteńki — p. Żółciuchny.

 Żółcizna, kolor żółty, barwnik żółty.

 Żółć, ciecz gorzka, żółtawa, zbierająca ś. w pęcherzyku żółciowym w wątrobie i wylewająca ś. do jelit podczas trawienia; gorycz, gorzkość; przen., gniew, złość, irytacja; człowiek bez ż-i = nie umiejący ś. gniewać, łagodny; myślałem, że mnie ż. zaleje = uniosłem ś. gniewem; świat go ż-ą napawał = gniewał, rozgoryczał; ż. smolna = woda o nieprzyjemnym zapachu, gęsta, kwaśna, koloru ciemno-brunatnego, wydzielająca ś. podczas pędzenia smoły.

 Zółklina, pożółknienie, żółtość, na czym powstała.

 Żółknąć, Żółknieć — p. Żółcieć.

 Żółna p. Żołna.

 Żółtaczek, ptak śpiewający, zębodzioby, z rodziny gajówek.

 Żółtaczka, zabarwienie całej skóry na kolor cytrynowo-żółty, występujące przy różnych chorobach, np. przy katarze kiszek z zajęciem wątroby, zapaleniu wątroby, kamieniach żółciowych, żółtej febrze.

 Żółtaczny, odnoszący ś. do żółtaczki, chory na żółtaczkę.

 Żółtak, rodzaj grzyba jadowitego.

 Żółtawo, przysł., nieco żółto, wpadając w kolor żółty.

 Żółtawy, nieco żółty, wpadający w kolor żółty.

 Żółtek — p. Żółtko.

 Żółtko, Żółtek, środek jaja, otoczony białkiem, żółtego lub żółtawo-zielonego koloru, jądro komórki jajowej.

 Żółtkowy, odnoszący ś. do żółtka.

 Żółtnik, pierwiastek, znajdujący ś. w żółci, w odchodach, a czasem w moczu, w krwi i pocie.

 Żółto, przysł., z żółtym kolorem, mając żółty kolor; ma ż. w dzióbku = jest głupi smarkacz.

 Żółtoblady, mający kolor jasny żółty, żółtawy.

 Żółtobrudny, brudny i żółty, ciemno-żółty.

 Żółtobrzuch, mający żółty brzuch; pasibrzuch, smakosz; hołysz, obdartus, zwłaszcza nadęty.

 Żółtobrzuchy, mający żółty brzuch; dogadzający brzuchowi, smakoszowski.

 Żółtochrom, farba żółta, używana w malarstwie i farbiarstwie, dająca bardzo trwały kolor.

 Żółtocytrynowy, w kolorze cytryny, żółty.

 Żółtoczerwony, ognistej farby, w żółty kolor wpadający.

 Żółtodrzew, roślina z rodzaju strączynu.

 Żółtodzioby, mający żółty dziób; właściwy żółtodziobowi, smarkaczowski.

 Żółtodziób, mający jeszcze żółto w dziobie, głupiutki, smarkacz, dzieciak zarozumiały, fąfel.

 Żółtodzióbek, zdr. od Żółtodziób.

 Żółtofarbownik, roślina, której liście farbują na żółto.

 Żółtogłowy, mający żółtą głowę.

 Żółtogorący, jaskrawo żółty, żółto-czerwony.

 Żółtogrzywy, mający żółtą grzywę.

 Żółtokasztanowaty, żółty i kasztanowaty.

 Żółtokłosy, żółcący ś. kłosami, mający kłosy żółte.

 Żółtokrusz, kruszec twardy żółtego pospolicie koloru, ma w sobie miedź, żelazo, siarkę i arszenik.

 Żółtoniebieski, żółty, wpadający w błękitny.