Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/75

Ta strona została przepisana.

Tetryczka, forma ż. od Tetryk.

Tetryczny, posępny, nudny, zgorzkniały, kwaśny, dziwaczny, narzekający, niezadowolony ze wszystkiego.

Tetryk, dziwak, zrzęda, nuda, nudziarz, człowiek posępny, zgorzkniały, zgryźliwy.

Tetrykowaty, zimny, obojętny: t-a twarz.

Tetyka, gr., ogół zasad wiary.

Teurgja, gr., sztuka wywoływania duchów.

Teutonowie, dawne plemię giermańskie; przen. Niemcy.

Teutoński, odnoszący ś. do Teutonów, właściwy Teutonom; t. zakon = zakon krzyżacki.

Teutopsychiści, gr., wyznawcy teorji, że dusza jest śmiertelna.

Teza, gr., zdanie sporne, mające być dowiedzionym, obronionym; temat publicznej dysputy; u Hegla: stadjum dziejowe, oparte na twierdzeniu naiwnym.

Też, spójn., także, a także, również, takoż, tudzież, oraz, więc, a więc: mniej pracuje, mniej t. zarabia; to t. = dlatego właśnie; nawet: choćby t.; niby t. = pozornie, niby to; używa ś. dla większej dobitności, bez właściwego znaczenia: co t. ty mówisz!; co t. to za człowiek!

Tębrp. Tembr.

Tęchlina p. Stęchlina.

Tęchłyp. Stęchły.

Tęchnąć, Tęchnieć, stęchłym ś stawać, rozkładać ś., psuć ś., zaczynać wonieć stęchliną, pleśnieć; osiąkać, opadać; stawać ś. mniej nabrzmiałym.

Tęcza, naturalne zjawisko powietrzne postaci łukowej, o 7 barwach widma, powstałe wskutek załamania, rozszczepienia i odbicia światła słonecznego w kropelkach wody, z jakich składają się chmury (fig.); t. w kościele = belka w górze od ściany do ściany, z umieszczonym na niej krzyżem.

Tęczak, ryba koścista, skrzelowata, piersiopłetwa.

Tęcznik, rodzaj drapieżnego chrząszcza z rodziny szczypawek (f.).

Tęczowanie, mienienie ś. różnemi barwami, właściwe niektórym minerałom a. płynom.

Tęczowiec, gatunek krajowego motyla dziennego z rodziny południc, żyjącego na wierzbach i o sikach (fig.).

Tęczowy, dotyczący tęczy; mający po sobie kolor tęczy, mieniący ś., jak tęcza.

Tęczówka, błona oczna kolorowa, otaczająca źrenicę oka, iris (2 fig.).

Tęczyna, wyniosłe drzewo z rodziny werbenowatych, rośnie w Indjach Wschodnich.

Tędy, przysł., tą drogą, przez to miejsce; t. owędy = tu i owdzie.

Tęgi, mocno zbity, zwarty w swych cząstkach, dychtowny, ścisły, gęsty: t. materjał, t-ie sukno, t. papier; ostry, mocno dokuczliwy, srogi, surowy: t-a zima, t. mróz; mocny, gwałtowny: t-ie uderzenie, t-ie cięcie, t. raz; o trunkach: mocny, uderzający do głowy, zawierający wysoki procent alkoholu: t-ie wino; odurzający, przenikający: t. tytuń, t. zapach; twardy, mocny, głęboki: t. sen; mocny, silny, krzepki, otyły