Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/84

Ta strona została przepisana.

toczący na odpowiednim warsztacie różne przedmioty.

Tokata, Toccata, wł., utwór muzyczny na fortepjan lub organy, w którym temat przechodzi ciągle w rozmaitych odmianach z jednej ręki do drugiej.

Tokologja, gr., położnictwo.

Tokować, o niektórych ptakach: wydawać głos, którym samce wabią ku sobie samiczki; parzyć ś.; o osobach: gawędzić, paplać.

Tokowisko, miejsce, gdzie niektóre ptaki, jak np. cietrzewie, jarząbki i inne, wabią ś. i parzą; klepisko, tok.

Toksodonty, gr., skamieniałości olbrzymich ssaków.

Toksykacja, łć., zatrucie.

Toksykoemja, gr., zakażenie krwi.

Toksykografja, gr., opisanie trucizn.

Toksykolog, gr., uczony, zajmujący ś. nauką o truciznach.

Toksykologja, gr., część medycyny, zajmująca ś. badaniem działania trucizn na organizm ludzki oraz zwierzęcy.

Toksyna, łć., trujący produkt, wytwarzany przez bakterje w organizmie żywym.

Tolerancja, łć., względność, pobłażliwość, zwłaszcza pod względem różnicy zapatrywań, a szczególniej w dziedzinie przekonań religijnych; cierpliwe znoszenie, poszanowanie innych wyznań; pobłażanie.

Tolerancyjny, łć., dotyczący tolerancji; pozwalający każdemu wyznawać swoją religję bez przeszkody; pobłażliwy, wyrozumiały.

Tolerant, łć., człowiek wyrozumiały, pobłażający, uwzględniający.

Tolerować, łć., znosić, cierpieć, pobłażać, zezwalać.

Tolerowany, łć., ten, którego tolerują; t-a kobieta = nierządnica, zostająca pod kontrolą policyjno-lekarską.

Tolipiryna, gr., jeden ze środków przeciwgorączkowych.

Tolisol, łć., sól, powstała z połączenia antipiryny i tolipiryny.

Toluidyna, łć., związek chemiczny podobny do aniliny, lecz mający więcej węgla i wodoru, stanowiący zwykłą domieszkę aniliny, znajdującej się w handlu.

Toluol, łć., węglowodór płynny.

Tołba, część pługa — p. Słupiec.

Tołokno, potrawa tatarska z jagieł, soli i słoniny.

Tołp, zwierzokrzew z gromady korali, z rzędu wielowieńców, z rodziny tejże nazwy (fig.).

Tołpa, słow., kawał czego, duża ilość czego; tłum, gromada, tłuszcza.

Tołub, Tułub, Tołubek, ubranie wierzchnie, podszyte futrom albo watą, kożuch; kaftan watowany.

Tołumbas, pers., wielki bęben, używany w orkiestrach (fig.).

Tołumbasista, pers., muzykant, grający na tołumbasie.

Tom, skr. zamiast to jam: t. słyszał zamiast; to ja słyszałem.

Tom, gr., część dzieła całego, stanowiąca osobną książkę.

Tomahawk, ind., topór wojenny, używany do walki przez Indjan Ameryki Północnej (fig.); t. zakopać = zawrzeć pokój.

Tomasz, imię własne; niewierny T. = niedowierzający, wątpiący, nieufny.

Tomat, fr., pomidor.

Tombak, malajs., aljaż, zawierający 90% miedzi, a 10% cynku, także czasem małą ilość cy-