Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/90

 Tosamy, ten sam, identyczny; jednakowy, wielce podobny.

 Toś, skr. zamiast to tyś: co ci mówiłem, toś zrobił.

 Totalizator, fr., publiczna gra hazardowa podczas wyścigów konnych: uczestnicy wnoszą stawki na obrane konie, a wygrywają ci, którzy stawili na konia zwyciężającego.

 Totumfacki, łć., zaufany sługa, jakby rodzaj powiernika, który ma prawo rozporządzać ś. w czyim domu, prawa ręka gospodarza; natrętny pieczeniarz, podejmujący ś. wszelkich usług.

 Totus, łć., cały, wszystek; w preferansie: zadeklarowanie wzięcia wszystkich lew (wziątek).

 Towar, tur., wyrób, przeznaczony do sprzedaży; przedmiot, którym kto handluje; żywy t. = kobiety jako przedmiot handlu niemoralnego.

 Towarowy, tur., dotyczący towaru a. towarów; przeznaczony do przewożenia towarów: wóz, wagon, pociąg t. = bagażowy; mogący być sprzedany jako towar; handlowy.

 Towaroznawstwo, nauka o sposobach wytwarzania towarów, źródłach nabywania towarów, sposobach rozróżniania gatunków towarów i poznawania zafałszowań.

 Towarzyski, chętnie przebywający w towarzystwie, zastosowujący ś. do towarzystwa, łatwy w obejściu, przyjemny w towarzystwie, lubiany w towarzystwie, poufały z kim, familijny, ludzki; cnoty t-e = wymagane przez towarzystwo, zwyczaje t-e = przepisy zachowania ś. w towarzystwie, życie t-e = w społeczeństwie, wśród znajomych.

 Towarzysko, przysł., w towarzystwie, w gromadzie; uprzejmie, grzecznie, gościnnie; poufale, familjarnie.

 Towarzyskość, zamiłowanie w życiu towarzyskim, gromadnym; uprzejmość towarzyska, wyrobienie towarzyskie, takt.

 Towarzystwo, pewna ilość osób, zebranych w jednym miejscu, kompanja, socjeta: t. męskie, kobiece, miłe, nudne; bywać po t-ach; obcowanie ludzi pomiędzy sobą, współżycie ludzi, bytność jednego człowieka przy drugim: bawi mię twoje t., udał ś. w podróż w t-ie przyjaciela; być obytym w t-ie = wiedzieć, jak ś. zachować; zrzeszenie ludzi we wspólnych celach: t. literackie, naukowe, rolnicze, t. wzajemnego kredytu, t. wzajemnej pomocy; t. asekuracyjne = ubezpieczeń, t. Jezusowe = zakon Jezuitów, t. dobroczynności, kompania handlowa, wspólna: t. akcyjne, kolejowe; społeczeństwo, społeczność; towarzysze, asysta, drużyna; towarzysze broni w dawnych polskich chorągwiach husarskich i pancernych; żart., t. wzajemnej adoracji = ludzie, którzy nawzajem sobie pochlebiają.

 Towarzysz, człowiek, pracujący wraz z innym na jakimkolwiek polu pracy, kolega; człowiek, który żyje, mieszka z kim drugim; t. podróży = jadący z kim razem; t. broni = żołnierz, służący pod tym samym znakiem, co i inny; t. nieszczęścia, niedoli = człowiek, którego spotkało to samo nieszczęście, co i kogo innego; w dawnem wojsku polskim: żołnierz szlachcic w chorągwi huzarskiej a. pancernej; t. w rzemiośle = czeladnik; t. w drukarstwie: składacz, zecer, maszynista; w organizacji socjalistycznej: współczłonek tej organizacji; satelita, księżyc.

 Towarzyszenie, obcowanie z kim, asystowanie, trzymanie ś. przy czyim boku; t. ś. p. Stowarzyszenie ś.