Tratwa, nm., drzewo zbite razem, w celu spławienia go rzeką, tworzące rodzaj pomostu, trafta, płyt (fig.).
Tratwiany, nm., dotyczący tratwy, należący do tratwy, służący do zrobienia tratwy.
Tratwiarz, nm., człowiek, kierujący tratwą, płytownik.
Traumatyczny, gr., dotyczący rany, stłuczenia.
Trawa — p. Trawy.
Trawers, fr., belka poprzeczna, rów poprzeczny.
Trawersja, łć., przejście.
Trawertyn, wł., skała osadowa wapienna, utworzona przez rzekę Arno pod Tivoli we Włoszech.
Trawestacja, łć., przebranie; przekręcenie, przerobienie żartobliwe rzeczy poważnej; parodja.
Trawestować, wł., przekształcać, przerabiać, przekręcać, przerabiać utwór poważny na żartobliwy.
Trawiany, zrobiony z trawy, dotyczący trawy.
Trawiarnia, oddział w zakładzie cynkograficznym, gdzie poddają rysunki na blasze trawieniu przez odpowiednie kwasy.
Trawiasty, mający naturę trawy, podobny do trawy; kolor t. = zielony.
Trawiączka, gorączka niszcząca, trawiąca chorego.
Trawić, przerabiać pokarmy w przewodzie pokarmowym, przetrawiać; o rdzy: przejadać, przegryzać; trwonić, marnować; t. czas na niczym = nic nie robić, próżnować; t. życie na zabawach = spędzać; w myśl., szczuć; w fotogr., w galwanoplastyce, za pomocą reakcji chemicznej, działania kwasów, uwydatniać rysunek na blasze, pogłębiając miejsca, nie należące do rysunku; wytrawiać, wyżerać.
Trawienie, przerabianie pokarmów w żołądku i kiszkach wskutek działania soku żołądkowego i kiszkowego; wytrawienie czego za pomocą reakcji chemicznej, kwasów; trwonienie, marnotrawienie, marnowanie; t. ś., niszczenie ś. z tęsknoty, zgryzoty, gryzienie się.
Trawieniec, czwarty żołądek u zwierząt przeżuwających, w którym odbywa ś. właściwe trawienie.
Trawiennik, najważniejsza część składowa soku żołądkowego, pepsyna.
Trawienny, mający moc trawienia.
Trawionka, rysunek, wytrawiony za pomocą kwasów w płycie cynkowej lub miedzianej; cynkografja.
Trawisko, Trawsko, zła, brzydka trawa.
Trawisty, obfitujący w trawę, pełen trawy.
Trawiszka, owad z rzędu dwuskrzydłych, muchowatych.
Trawka, źdźbło trawy; mała, nizka trawa, trawa ozdobna do bukietów.
Trawniczek, niewielki trawnik.
Trawnik, część ogrodu, umyślnie obsiana trawą; murawa, gazon.
Trawność, dobre trawienie pokarmów — p. Strawność.
Trawny, odnoszący ś. do trawy; obfitujący w trawę, pełen trawy.
Trawojedny — p. Trawożerny.
Traworodny, Trawonośny, wydający, rodzący trawę.
Trawosieczny, ścinający trawę.
Trawowaty, podobny do trawy, trawiasty; rośliny t-e = rodzina roślin jednoliściennych, plewowych, trawy.
