dniowo-zachodnią i w regle na południe nisko w las, i tam gdzieś tracił się. Dnia 18 łapałem go do kapelusza w tém samém miejscu i téż tak ciągnął, jak dnia poprzedzającego; d. 19 byłem daléj w polanach, ale już go nie tyle było widać, co 17go i 18go, nawet i pod reglami. Kilka dni późniéj widziałem w Zakopaném pod reglami na zielonym owsie te same muchy pojedynczo; było to po deszczu“.
Czarne gąsieniczki tego owadu niszczą czasami rzepak i brukiew; aby jednak lęgnący się z nich owad odbywał wędrówki, o tém nie wiedziano. Czém się żywiły gąsienice pod reglami tatrzańskiemi, nie doniósł p. Kocyan; snać w Zakopaném nikt się nie troszczył o dotyczące spostrzeżenia, czego bardzo żałować należy.
a) Heteroptera. Coriza striata. Hydrometra lacustris. Anthocoris nemorum. Salda littoralis, saltatoria i inne gatunki z Tatr i Pienin jeszcze nie oznaczone. Nabis ferus. Nyssius graminicola. Homalodema abietis. Miris laevigatus. Brachytropis calcaratus. Trigonotylus ruficornis. Megacoelum sp?. Calocoris chenopodii, affinis. Phytocoris divergens. Cyphlodema sp.?. Lygus pratensis, prat. var. alpinus. Poeciloscytus asperula. Macrotylus luniger. Dicyphus pallidus. Strachia ornata. Picromerus bidens. Cymus glandicolor. Diphrosoma leucocephala. Acanthia lectularia. ?Agellastis pulicarius.
b) Homoptera. Tricyphona mactata. Tettigonia viridis, obliqua, obl. var. vulgaris. Aphrophora spumaria. Cixia cunicularia. Philenus spumaria var. biguttatus, var. bifasciata, var. oenotherae, var. leucocephala. Acupalpus i inne rodzaje i gatunki jeszcze nie oznaczone. Dryobius[1] riparius Vollh., znany w Austryi z Schnebergu; w Tatrach napotkałem tę mszycę w wielkiéj ilości na śniegu pod szczytem Wołoszyna w lipcu.
a) Orth. aptera s. Thysanura. Przerzutka, Machilis annulicornis, w Tatrach i Pieninach; pchlica śniegowa, Degeeria nivalis L. w Tatrach. O pchlicy mogę donieść, co następuje. Dr. Janota bawiąc w Tatrach, wypytywał się Wali między innemi, czy nie widział kiedy na śniegu pchlic[2]. Gdy Wala odpowiedział, że są, kazał mu takowych nałapać i do Krakowa przysłać. Jakoż rzeczywiście posłał je Wala nasamprzód w połowie marca, a w kwietniu jeszcze ich więcéj sam przywiózł do Krakowa, opowiadając, że te pchlice są przez całą zimę, bo je widywał przed godami, na gromnicznik (w lutym), w marcu
- ↑ Na Podolu odkrył p. Wierzejski inny gatunek Dryobius croaticus Koch. Z wschodniéj części kraju znane są także Trogulus tricarinatus L., Laemobothrium giganteum ?Nitsch, ogromna wesz według p. Łomnickiego z kaczki krzyżówki, Ixodes ricinus.
- ↑ O pchlicach na śniegach i lodowcach alpejskich patrz Tschudego Thierleben der Alpenwelt, str. 445—447.
