Strona:Manifest Towarzystwa Demokratycznego Polskiego.djvu/14

i demokratycznego bytu. Ona sama zdolną jest własnémi siłami powstać, najezdników zniszczyć, jarzmo wewnętrzne złamać, i na trwałych zasadach demokracji istnienie swoje ugruntować.
 Lecz Polska oprócz sił własnych, ma naturalnych sprzymierzeńców. Jeszcze podczas krwawéj z nieprzyjacielem walki, każde jéj zwycięztwo okrzykami radości i uwielbienia przyjmowała Europa: a my wyobraziciele nieszczęść i nadziei ujarzmionego narodu, znaleźliśmy wylane dla siebie serca i przytułek na łonie powszechnéj sympatii. Z nieśmiertelnym duchem Polski sprzymierzyły się ludy, i na téj saméj mogile, na któréj absolutyzm piekielny zawarł związek, bratnie podały sobie ręce. Nasz nieprzyjaciel stał się ich nieprzyjacielem, a ich nieprzyjaciele naszymi. Dla tego też my, przekonani, iż podsycane dawniéj nienawiści narodowe zupełnie zaginęły, wierzymy w szczére ludów spółdziałanie, na powszechném braterstwie i wspólnéj usamowolnienia potrzebie oparte. —
 Gabinetowe układy nieprzywrócą Polski; a monarchiczne wojny sprawiedliwości ludowi niewymierzą. Tak nam jednak drogą jest Ojczyzna, tak mocno bolą nas jéj rany, iż z żadnego wypadku, z żadnéj przyjaznéj okoliczności korzystać niezaniedbamy. Ogarniemy przeto wszystko, co sprawie naszéj w czémkolwiek użyteczne bydź może; co osiągnienie głównego celu, ułatwić lub zbliżyć jest zdolne. —
 Oto jest sumienny, szczéry, niedwuznaczny wykład naszych zasad, celów i środków — Ich urzeczywistnieniu poświęcimy całe życie. — Przysięgliśmy w obliczu Ojczyzny i ludzkości, nie wprzód spocząć, aż Polska odzyska niepodległość, i byt swój na zasadach demokratycznych ustali. To uroczyste zobowiązanie z młodzieńczym uczynione zapałem, z męzką dokonamy wytrwałością. Niezraził nas ogrom przedsięwzięcia, nie zatrwożą przeciwności; bo sprawiedliwość o którą wołamy, prawda którą ogłaszamy, mają wszechmocną potęgę. —
 Kto jak my wierzy w świętość celów, w sumienność zasad i skuteczność środków naszych — czyje serce czysto bije dla Oj-