Strona:Marcel Proust - Wpsc04 - Strona Guermantes 02-02.djvu/214

„Limburg temu, kto go zdobył“ — aż do czasu, kiedyśmy zmienili herb Brabantów na herb Guermantów, w czem uważam żeśmy popełnili błąd, a przykład Gramontów nie zmieni mojego zdania...
 — Ależ — odparła pani de Guermantes — skoro zdobył go król Belgów... Zresztą, belgijski następca tronu nazywa się księciem brabanckim.
 — Ależ, kochanie, to co mówisz nie trzyma się kupy, fałszywe jest od podstaw. Wiesz równie dobrze jak ja, że istnieją tytuły pretendentów, które obowiązują nadal, jeżeli terytorjum zajęte jest przez uzurpatora. Naprzykład, król hiszpański mieni się również księciem Brabancji, stwierdzając przez to stan posiadania mniej dawny od naszego, ale dawniejszy niż posiadanie króla Belgów. Nazywa się także księciem Burgundji, królem Indyj Zachodnich i Wschodnich, księciem Medjolanu. Otóż nie posiada już Burgundji, Indyj ani Brabancji, tak jak ani ja ani książę heski nie posiadamy Brabancji. Król hiszpański mieni się mimo to królem Jerozolimy, cesarz Austrji również, a ani jeden ani drugi nie ma Jerozolimy.
 Książę przerwał na chwilę, zmieszany tem, że nazwa Jerozolimy mogła zakłopotać Swanna z przyczyny „spraw aktualnych“, ale ciągnął tem szybciej: „To co mówisz w tym wypadku, mogła-

208