Strona:Marcel Proust - Wpsc06 - Uwięziona 02.djvu/63

się; nie znalem tego co grano, znalazłem się w obcej kramie. Gdzie ją umieścić? W dziele jakiego autora się znalazłem? Byłbym rad wiedzieć, a nie mając obok siebie nikogo kogobym mógł spytać, byłbym chciał być osobistością z owych Tysiąca i jednej nocy, które odczytywałem bezustanku, gdzie, w chwilach niepewności, zjawia się nagle geniusz lub czarująca dziewczyna, niewidzialna dla innych, ale nie dla zakłopotanego bohatera, któremu objawia ściśle to co pragnął wiedzieć. Otóż, w tej właśnie chwili nawiedziło mnie takie czarodziejskie zjawisko. Jak w okolicy, napozór nieznanej a którą w istocie oglądamy z nowej strony i minąwszy zakręt wchodzimy nagle na inną drogę, gdzie każdy zakątek jest nam poufały (tylko żeśmy nie nawykli przybywać tam od tej strony), powiadamy sobie nagle: „ależ to ścieżka do furtki moich przyjaciół X; jestem o dwie minuty od nich“; i w istocie zjawia się ich córka i wita się mijając nas, tak ja nagle, wśród tej nowej dla mnie muzyki, odnalazłem się w pełni sonaty Vinteuila; jej lekka fraza, bardziej czarodziejska niż młoda dziewczyna, w srebrzystej szacie, ociekająca dźwiękami lśniącemi, lekkiemi i miękkiemi nakształt gazy, podeszła, łatwa do poznania w tym nowym stroju. Radość moją żem ją odnalazł wzmagał akcent tak przyjacielski, tak znany, który przybierała zwracając się do mnie, tak przekonywujący, tak prosty, mimo iż rozświetlony jej promien-