Strona:Marcel Schwob - Księga Monelli.djvu/18

 Nie patrz za siebie. Ani patrz zbyt przed siebie. Jeżeli w siebie spojrzysz, niech wszystko będzie białem.
 Nie imaj się wspomnień w podziwie swoim: niechaj cię wszystko zdumiewa nowością niewiedzy.
 Dziw się wszystkiemu. Bowiem różnem jest wszystko w życiu jednakiem w śmierci.
 Buduj na różnicach, podobieństwa niszcz.
 Nie szukaj ciągłości. Niema jej na ziemi ni na niebie.
 Gdyby rozwaga twoja była ciągłą, zniszczyłbyś ją i stępił wrażliwość swoją.
 Nie lękaj się sprzeczności. Niema sprzeczności w chwili.
 Nie kochaj swego bolu; bowiem nie będzie trwał.
 Pomyśl o paznokciach, które ci odrastają o drobnych łuskach skóry, która się ściera.
 Zapominaj o wszystkiem.
 Ostrym rylcem będziesz cierpliwie zabijał wspomnienia, jak niegdyś stary cesarz zabijał muchy.
 Nie daj szczęściu wspomnienia trwać aż do przyszłości.