Strona:Marcel Schwob - Księga Monelli.djvu/19

 Nie wspominaj i nie przeczuwaj.
 Nie mów: pracuję by zdobywać, pracuję, by zapomnieć, zapominaj o zdobyczy i o pracy.
 Powstań przeciwko każdej pracy, przeciwko każdemu działaniu, które przeżywa chwilę. Powstań.
 Niechaj droga twoja nie wiedzie od jednego kresu do drugiego, tego bowiem niema na świecie; lecz niechaj każdy twój krok będzie oddzielnym wybuchem.
 Lewą swą stopą zatrzesz ślad prawej stopy.
 A niechaj nie wie lewa ręka twoja co uczyniła prawa.
 Nie znaj sam siebie.
 Ani się troszcz zbytnio o wolność swoją. Zapomnij siebie.
 I Monella rzekła jeszcze: będę ci mówiła o moich słowach.
 Słowa słowami są, póki się je mówi.
 Słowa przechowane są martwe i niosą mór.
 Słuchaj słów moich póki mówię, ale nie żyj według moich słów zapisanych.
 A powiedziawszy to wszystko na równinie