Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No248 part9.png

mnie do zadania panu jeszcze jednego prostego pytania.
 — Odpowiem zupełnie szczerze.
 — Młodzieńcze, czy bardzo ci na tem zależy, abyś mnie zamordował własną swoją ręką i abyś został zamordowany przezemnie?...
 — Wcale mi o to nie idzie, owszem...
 — Nie pragniesz więc mojej krwi?...
 — Cóż za żarty! Chociażeś mnie pan trochę za lekko traktował, nie nam do pana urazy... W gruncie rzeczy wydajesz mi się poczciwym chłopem i jeżeli zmieniłeś postanowienie, nie upieram się wcale przytem, aby ci kulkę w głowę wpakować... Nie będę także żądał wcale od pana przysługi, do jakiej względem mnie się obowiązałeś... Jeżeli tylko ta bagatelka wydaje się panu nieprzyjemną, sam się załatwię ze sobą...
 — Miły z ciebie doprawdy chłopak — zawołał ex-wisielec nalewając znowu kubki: — za twoje zdrowie przyjacielu.
 — Zdrowie kochanego pana.
 — Prześliczne wino!
 — Prześliczne; istotnie prześliczne!...
 Chwilowe milczenie zapanowało po tych kilku słowach.
 Ex-wisielec przerwał ciszę.