Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No250 part4.png

 — Coś nadzwyczajnego, coś co podnosi rolę niezmiernie.
 — Zdaje mi się, że piętnaście wierszy i piętnaście kostyumów, wystarczą w zupełności... Nakoniec o czem mowa?...
 — O tańcu kochany hrabio?...
 — O tańcu?...
 — Tak o tańcu narodowym... — Une chaloupe orageuse abracadavrante.
 — O do dyabła!...
 — Formoza tańczy jak anioł...
 — Anioł z Mabilu lub z Closerie?...
 — Nie żartuj sobie!... to zachwycające!... — Rigilboche i inne balleriny wyprzedziła o jakie sto mil przynajmniej!... Robi piruety trzymając nogę w ręku przez piętnaście sekund podług zegarka!.. Sala mało się też nie zawali, a bukiety gradem się sypią na scenę.
 — Szczęśliwy z ciebie człowiek baronie!...
 — Nie mam powodu się żalić...
 — Te cudowne pas z nóżką w ręku, czyś to także repetował baronie z Formozą.
 — Naturalnie... pracowaliśmy nad tem oboje dobrze z piętnaście dni...
 — Wzruszające poświęcenie!... no