Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No251 part13.png

 — Jestem bardzo zaniepokojony.
 — A to dla czego?...
 — Bo obiecawszy się margrabinie, nie będę mógł być na kolacyi z Formozą.
 — Naturalnie, nie można jednocześnie znajdować się w dwóch miejscach.
 — Co ja powiem Formozie?... Ta mała liczy na mnie w tej chwili.
 — Powiedz jej cokolwiek bądź... Wymyśl sobie pretekst jaki...
 — Kłamstwo na nic się nie przyda, to dziewczyna niezwykle sprytna i od pierwszego słowa domyśli się, że ją oszukuję. m
 — W takim razie, powiedz jej prawdę.
 — Niepodobna!
 — Dla czego?
 — Wyobrazi sobie, że ją porzucam dla innej kobiety, rozgniewa się i zagra mi scenę zazdrości ze wszelkiemi szykanami.
 — Cóż ci to szkodzi?
 — Widocznie kochany hrabio nie znasz Formozy, to pasyonatka a taka uparta, że zdolna czepiać się mnie i iść choćby do margrabiny i skompromitować mnie wobec wszystkich.
 — A to przyjemne stworzenie, to rozkoszne jakieś dziecko...