Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No255 part2.png

 — Koń runął w jedną a chłop w drugą stronę — i ani się ruszyli... Odwiązałem pas skórzany ściskający biodra wieśniaka...
 — Czy był przynajmniej dostatnio napełniony?
 — Zawierał dwanaście tysięcy franków.
 — No to wcale niezła sumka.
 — Powróciłem uradowany do Angers, poszedłem zaraz nazajutrz do Mirzy, powiedziałem jej, że jestem daleko bogatszy, aniżeli przypuszczała i że oddaję jej do dyspozycyj wszystko co posiadam, to jest, że oddaję jej dwanaście tysięcy franków na rachunek przyszły.
 — Cóż ci na to odpowiedziała?
 — Wzięła pieniądze, nie dając się długo prosić i naznaczyła mi rendezvous tego samego wieczora po przedstawieniu.
 — Winszuję kumie.
 — Nie masz czego, tego samego wieczora byłem już w więzieniu.
 — W więzieniu? — powtórzył Pictoupain.
 — Tak w więzieniu.
 — A za co?
 — Kolonista przyszedłszy do siebie, spostrzegł, że mu pas ukradziono, powrócił więc zaraz do Angers i