Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No258 part14.png

 — Moje dziecko, pomówmy ze sobą trochę...
 — Jestem na rozkazy twoje droga matko...
 — Pragnę pomówić o rzeczy bardzo ważnej...
 — O rzeczy bardzo ważnej?... — zapytał Gaston.
 — Tak mój drogi.
 — O czemże mianowicie takiem?
 — O twojej synu przyszłości...
 Gaston poruszył się ździwiony.
 — Czyż sam o tem nie pomyślałeś nigdy? — zapytała matka.
 — Nigdy a nigdy...
 — Na prawdę?...
 — Przeszłość tak mi była z łaski twojej przyjemną, żem nie marzył o przyszłości. Zdaje się zupełnie pod tym względem na ciebie...
 — No to zajmiemy się nią wspólnie.
 — Gotów cię jestem wysłuchać i odpowiedzieć jak będę umiał najlepiej...
 — Gastonie — ciągnęła pani Castella — jesteś już dorosłym mężczyzną, chciałam, abyś nabrał doświadczenia, dałam ci więc zupełną swobodę i wyprawiłam z domu na dwa lata...
 — Moja mateczko droga — przer-