Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No259 part10.png

 Goście zmieniali się co sezon, ale nikt nie zawiązywał sąsiedzkich z margrabią stosunków.
 Zdarzyło się, że pewnego poranku czerwcowego, Gaston z fuzyą zarzuconą przez ramię i z cygarem w ustach, schodził powoli z pochyłości ogrodu ku brzegowi morskiemu.
 Powietrze było łagodne, najmniejszy wietrzyk nie poruszał gładkiej powierzchni morza.
 Gaston miał zamiar odbyć spacer po morzu i zapolować trochę na ptastwo.
 Joson otrzymał już rozkaz przygotowania wioseł, bo o płynięciu z żaglami nie było co nawet myśleć.
 Młody margrabia zastał też już młodego marynarza siedzącego na ławeczce statku i wyczekującego niecierpliwie.
 — Śliczny czas, panie Gastonie, — odezwał się zuchowato chłopak.
 — Prawda że prześliczny! — odpowidział młody margrabia, — ale za to wiatru nie ma, ty się zmęczysz bardziej mój marynarzu kochany!...
 Joson zaczął się śmiać wesoło.
 — Jakto, nic cię to nie przeraża chłopaku?...
 — O! — odpowiedział Joson, — tak lubię morze namiętnie, że gdybyśmy