Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No259 part5.png

prawdy zrozpaczony, ale muszę powiedzieć szczerze, że w sposobie widzenia rzeczy różnimy się ogromnie...
 — Jakto?... — zapytała pani Castella.
 — Ty mamo chcesz mi żonę wybrać w Paryżu, a ja zaś prędzej zostałbym starym kawalerem, niżeli poślubił paryżankę.
 — Cóż masz przeciwko tym prześlicznym stworzeniom? — ciągnęła z uśmiechem pani Castella!...
 — Nic a nic zgoła.
 — Więc dla czegóż tak stanowczo przeciwko nim występujesz?...
 — Dla tego, że uważam młodą pannę wychowaną w atmosferze paryzkiej, za niezdolną uczynić mnie szczęśliwym, tak samo jak ja nie mógłbym jej z pewnością zapewnić szczęścia.
 — To paradoks i nie więcej.
 — Nie, nie matko, to najrzetelniejsza prawda; gotowem ci dowieść tego...
 — Proszę bardzo.
 — Znasz moje gusta, droga mamo. Lubię wieś nadzwyczajnie, lubię samotność i skromność, gdy tymczasem paryżanka przekłada nadewszystko życie ruchliwe wielkiego świata, kocha się w przepychu i zbytku. Jak-