Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No264a part15.png

 — Z kądże się pan tak prędko o tem dowiedział?
 — Doktór którego spotkałem, opowiedział mi wszystko.
 — A no, jeżeli tak to rozumiem... Musi być dumnym z swojej kuracyj?
 — Doktór oddaje Cezarowi co Cezarowego i powiedział mi poprostu, że bez pani margrabiny dziecko by już z pewnością nie żyło.
 — To skromny jakiś pan doktór! — odezwał się wesoło margrabia — rzadki w dzisiejszych czasach ptak taki.
 Komisarz rozśmiał się głośno.
 — Wyjątek nie stanowi ogółu panie margrabio.
 Gaston ciągnął dalej,
 — Nakoniec powziąłeś pan wiadomości tyczące się rodziny tego biednego dziecka?
 — Nie panie margrabio... Nie dowiedziałem się jeszcze nic stanowczego...
 — Ale jest jednak pewnem, że mała była u tego złoczyńcy, którego zabiłem.
 — Tak, co do tego nie ma żadnej wątpliwości. Nędznik ten uchodził nawet za jej ojca... Ale czy nim był rzeczywiście, tego dojść żadną miarą nie potrafiłem.
 — Zkąd pochodził ten człowiek?