Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No264a part7.png

 — Boże! Boże! co ci się stało przyjacielu?
 Poczuła, że ręka co ją prowadziła zadrżała i wysunęła się.
 Okrzyk margrabiny zawrócił młodą parę.
 Zdawało im się, że śnią, widząc starca padającego na ziemię.
 Blanka wydała jęk rozpaczliwy i rzuciła się do ojca.
 Niestety! napróżno okrywała go pieszczotami — napróżno całowała go po rękach i oblewała łzami, błagając, aby się podniósł.
 Pan de Jessains nie słyszał już ukochanego głosu córki — bezwładne tylko ciało leżało rozciągnięte na piasku.. dusza uleciała do Boga.
 Gwałtowny atak apoplektyczny powalił starca bez życia.
 Gaston nie tracąc ani chwili, wsiadł na konia i popędził po doktorów.
 Przybyli dla skonstatowania śmierci i zajęcia się Blanką, która popadła w gwałtowną gorączką.
 Młoda kobieta nie rozłączała się nigdy z ojcem, aż do dnia ślubu swojego a kochała go nad życie.
 Straszny cios podziałał na nią okropnie.
 Przez kilka dni obawiano się o jej życie, a Gaston przepędzający noc