Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No270 part4.png

 — Mówisz coś o tem bardzo chłodno, bez zwykłego uniesienia!...
 — Bo mój zachwyt ma pewne granice.
 — Nie rozumiem. Myślałem, że cię to nad wszelki wyraz ucieszy...
 — Nie ma znowu z czego cieszyć się aż tak bardzo. Nie przeczę, że pan Enjalbert zasługuje na szacunek, że jest najzacniejszym człowiekiem, ale ja o innej marzyłam karyerze dla naszej córeczki.
 — Dziwna to rzecz doprawdy!... Cóż więc masz do zarzucenia memu kandydatowi?...
 — O! mam zarzutów co niemiara.
 — Naprzykład?...
 — Naprzód, że nie jest szlachcicem.
 — A!... tak?.. — rzekł Gaston z uśmiechem — aleć i ta nasza kochana Joasia nie urodziła się na stopniach tronu!
 — Jej piękność powinna ją uczynić królową...
 — Zapewne jednak trudno ci będzie odnależć jakie wakujące berło... Cóż dalej?...
 — Pozycya tego młodego człowieka, zdaje mi się bardzo skromną.
 — Ja znajduję, że jest bardzo honorową.