Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No277 part5.png

 — Nic zgoła pawie margrabio.
 Gaston potrząsnął głową.
 — O! doprawdy — mruknął — to można bodaj zwaryować!... Jak ją odnaleźć?... gdzie jej szukać?...
 Podniósł głowę i spostrzegł, że służba przypatruje mu się ździwiona.
 Ale co go to obchodziło?
 W tej chwili, całym światem była dlań tylko jedna Joanna...
 Reszta wcale nie istniała.
 — Po powóz chodziłeś ty zapewne Babtysto?...
 — Tak panie margrabio.
 — Jak daleko ztąd stacya?
 — Tutaj zaraz panie margrabio.
 — No to leć tam w tej chwili i powiedz, aby jak tylko powróci stangret, który odwoził pannę do Paryża, zaraz mi go tu przysłali.
 Służący spojrzeli pe sobie znacząco.
 — Panie margrabio — zapytał Babtysta, nie mogąc przezwyciężyć ciekawości i zapominając o wszelkich konwenansach — czy panna Joanna nie powróci do nas na noc...
 Gaston rzucił na pytającego piorunujące spojrzenie.
 Wystraszony lokaj wymknął się co prędzej z pokoju.