Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No278 part14.png

 Nareszcie fiakr zatrzymał się przed sztachetami Folie-Normand.
 Była druga godzina rano.
 Gaston wysiadł: — dał sztukę złota stangretowi i wyciągnął rękę do dzwonka. Ale zanim go poruszył furtka się otworzyła i przy świetle latarni odjeżdżającego powozu, poznał swojego kamerdynera.
 — Co to! to ty Baptysto? — zawołał. — Zkąd że się tu znajdujesz?
 — Czekałem na pana margrabiego.
 — Oddawna?...
 — Od północy.
 — Kto ci czekać nakazał?...
 — Nikt, ale myślałem, że potrzeba uprzedzić pana margrabiego.
 — Uprzedzić mnie? — zapytał Gaston, widząc że służący nie kończy.
 — Tak panie margrabio.
 — O czem takiem? mów tylko prędko.
 — O! kiedy to tak ciężko wypowiedzieć.
 — Czy masz mi zwiastować jaką niedobrą nowinę? — wykrzyknął Gaston blednąc.
 — Niestety, tak panie margrabio...
 — Mów zatem bez względu na to, jaką jest ta nowina. — Nie ukrywaj nic!... — Niepewność jest zawsze najgorszą!...Nie stało się pewnie chyba żadne niepowetowane nieszczęście.