Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No280 part8.png

że uspokoić ją zupełnie, może przywrócić ci jej zaufanie. Rozumiesz?...
 Gaston zrobił gest jakiś niewyraźny, który matka wzięła za uznanie.
 — Po drugie, opuścisz zaraz i ten dom i to miejsce, któreby na każdym kroku przywodziły na pamięć Blance te strasznie smutne wspomnienia...
 — Więc mam wyjechać? — wykrzyknął margrabia przerażony.
 — Koniecznie.
 — Kiedy?
 — Jak tylko stan Blanki na to pozwoli, a mam nadzieję, że pewność tego wyjazdu przyspieszy jej wyzdrowienie.
 — Zapewne się do Paryża udamy?
 — Przeciwnie, bardzo daleko będziecie od Paryża, — odpowiedziała margrabina-matka. — Udacie się w długą jaką podróż. Myśl że tysiące mil rozdziela was od Joanny, przyczyni się skutecznie do zupełnego spokoju Blanki.
 — Czy to już wszystko? — zapytał Gaston z pewną ironią.