Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No284 part2.png

py ze starej serwskiej porcelany, jakiego wazonu chińskiego, na próżno byś tu szukał.
 O tem co uprzyjemnia życie, co jest prawdziwą ozdobą mieszkania, o tem nie myślano tu wcale.
 Hrabia de Credencé, wprowadził Joannę do istnego gniazdka bankierskiego.
 Przestąpiwszy próg, wyjęła ona popier jakiś z portmonetki i podała hrabiemu.
 — Mój drogi Raulu, oto lista moich bagaży... bądź łaskaw każ to wszystko poznosić do przedpokoju.
 — Zaraz się zajmę — odpowiedział pan de Credencé i wyszedł.
 Margrabina udała się do pokoju sypialnego a hrabia pilnował aby ustawiano walizy w należytym porządku.
 Zajęło mu to z kwadrans czasu.
 Miał już akurat powrócić do Joanny, gdy ukazała się pani Damirau i zapytała z uszanowaniem:
 — Czy pani będzie jeść obiad?...
 — Będzie, — odpowiedział Credencé.
 — O której godzinie mamy podać?
 — Jak tylko będzie gotów...
 — Czy pani jeść będzie sama?...
 — Nie.. proszę o dwa nakrycia...