Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No286 part15.png

 — Mógłbyś mi przecie skredytować marne trzy sous, cóż u dyabła!...
 — Niepodobna... — właściciel nie pozwala.
 — Właściciel jest łajdak skończony!...
 — Powiedz mu pan to osobiście...
 — Nigdy w życiu nie przyjdę do waszej cuchnącej knajpy... — zawołał pogardliwie młodzieniec.
 Chłopak wzruszył ramionami, jak gdyby chciał powiedzieć:
 — Niewielka wcale strata!...
 Młody człowiek podniósł się i chwiejnym krokiem skierował ku wyjściu.
 Jedno z dwojga, albo był pijany, albo osłabiony... prędzej jednak to ostatnie.
 Ażeby wyjść z sali potrzebował przejść około stolika, przy którym siedział Regulus.
 Ten ostatni trącił go w łokieć i zatrzymał:
 — Cóż to znaczy Lariffla?... cóż to, nawet dobry wieczór nie powiesz swojemu przyjacielowi?... To wcale nie grzecznie chłopeczku!...
 Blady młody człowiek zatrzymał się