Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No11 part5.png

 — No więc rozmawiajmy.
 — Pani margrabina ma wszak bardzo poufałego przyjaciela?
 — Mam ich kilku panie baronie...
 — Być może; ja jednak mówię o tym, którego pani wyróżniasz z pośród innych... którego... no domyśla się pani margrabina...
 — Nie panie... nie domyślam się niczego wcale.
 — A... hrabia Raul de Credencé, skoro muszę wymienić nazwisko...
 Po raz drugi od początku rozmowy Joanna straciła krew zimną.
 Zaczerwieniła się obrażona, iż ośmielono wnikać w najskrytsze tajniki jej życia...
 Miała już wybuchnąć i kazać wyjść za drzwi natrętowi, ale instykt ostrzegł ją, aby tego nie czyniła.
 Dziwna osobistość, której obecność burzyła jej krew w żyłach, była osobistością wszechwładną, skoro groziła policyą.
 Znieważyć ją i wypędzić, było to stworzyć sobie nieprzyjaciela, którego zemsty nie możnaby może uniknąć...
 Trzeba było koniecznie postępować dyplomatycznie.
 — Panie baronie — szepnęła drżącym głosem — nie wiem, czy jakie wsteczne myśli pokrywają pańskie sło-