Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No15 part4.png

 — Najprzod każesz mi tu przynieść dzisiaj obiad a jutro rano śniadanie...
 — Więc nie będziesz jadał razem z ową piękną z pierwszego piętra?...
 Pan de Credencé uśmiechnął się znacząco.
 — Nie kochana przyjaciołko, nie...
 — No a drugie zlecenie?...
 — Prośba, żebyś nikomu nie powiedziała, iż tu jestem, jakby się zaś pytał kto o mnie, abyś odpowiedziała, że od wczoraj nie widziano mnie w hotelu...
 — Możesz być najzupełniej spokojny.. stanie się tak jak żądasz...
 — Dziękuję ci serdecznie przyjaciołko...
 — Więcej nie masz nic do powiedzenia?...
 — Nic...
 — Zatem zostawiam cię i odchodzę... — Czy przysłać dzienniki jakie?...
 — Nie — nie potrzeba... Nie bawię się w politykę...
 Wdówka Damirau zachodziła w głowę, co miało znaczyć to zachowanie się hrabiego — a nareszcie doszła do przekonania, że Raul zazdrosny o panią Castella, ukrył się, aby ją szpiegować.
 Zaledwie pani Damirau odeszła,