Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No17 part12.png

śnie w sam czas, żeby go powstrzymać nad przepaścią...
 Wszakże jeżeli ten przypadek miał nastąpić, powinienby nastąpić bezwłocznie, bo dwa naprzeciw siebie idące patrole zbliżały się coraz bardziej.
 — Co robić?... — mruknął hrabia — co robić?...
 Chociaż wymówił to bardzo cicho, Larifla go posłyszał.
 Daję ci słowo mój stary, że nic a nic nie wiem!... Sprawa dyablo niedobra!... Ciekawych mamy i przed sobą i poza sobą!... Jesteśmy w położeniu człowieka, któremu nos przycięto dwoma drzwiami.
 — Żadnego zatem sposobu wydobycia się?... — zapytał Raul.
 — Byłby jeden, — odrzekł po namyśle młody bandyta.
 — Jaki?... — zapytał żywo hrabia.
 — Rzucić się do wody i przepłynąć rzekę....
 Raul spojrzał na wodę czarną jak atrament.
 — Woda za duża... a noc za ciemna... możnaby łatwo śmiercią taką awanturę przypłacić.