Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No3 part11.png

 — Tak być koniecznie musiało... — ale czy długo był ślepym?...
 — Kilka miesięcy jednakże...
 — Potem otworzyły mu się oczy!...
 — Przypadkiem, albo raczej przez nieostrożność naszę...
 — Cóż się stało?... Czy znalazł się właściwie?... z godnością?...
 — Nie znalazł się rzeczywiście wcale...
 — Ah! do dyabła!... więc wybuchnął!...
 — Wybuchnął ale po cichu... po kryjomu... bez hałasu, bez skandalu, nie przypuszczając nikogo do tajemnicy... Znieważył mnie śmiertelnie...
 — Policzek!... — wykrzyknął Raymond.
 Hrabia kiwnął głową.
 — To bardzo brzydki wypadek... — mruknął interlokutor Raula.
 — Rozumiesz dobrze, — odpowiedział ten ostatni, — że pojedynek stał się nieuniknionym.
 — Rzeczywiście, stał się nieuniknionym.
 — Spotkanie zostało wyznaczone na następny dzień rano, przyczem margrabia, chcąc zapewne uniknąć domysłów uwłaczających jego honorowi, zdecydował, że będziemy się bić bez świadków...