Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No5 part8.png

nie wierzę... jakto... ty co przed chwilą oddawałeś mi krew swoję!...
 — Jeszcze raz ci ją najchętniej oddaję... — odrzekł Larifla.
 — Pod warunkiem że nie przyjmę tej ofiary!... — wykrzyknął Raul wzruszając ramionami.
 — Ma się rozumieć, — mruknął blady młodzieniec.
 — Słuchaj, — rzekł pan Credencé, uważaj na to co ci powiem.
 — Obiecałem ci rentę stałą...
 — Obiecałeś prawdziwy mój przyjacielu, pamiętam to i jestem ci wdzięczny nieskończenie...
 — No... więc daję ci teraz do wyboru jedno z dwojga...
 — Co takiego?...
 — Cofnę rentę jeżeli nie zechcesz wyśledzić Raymonda, — zwiększę ją o dwadzieścia franków zaraz płatnych, jeżeli spełnisz moje żądanie.
 Larifla poskrobał się w ucho
 — Ponętne to; bo ponętne...
 — A zatem?...
 — Ma się rozumieć przystają... Jeżeli mnie spotka jakie nieszczęście, jeżeli Raymond mnie uśmierci, zapłacz nad mojemi popiołami...
 — Więc Raymond jest zdaniem two-