Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No7 part3.png

 — Moi kochani przyjaciele, — rzekł, wasza szczerość zachęca mnie również do szczerości i oto oświadczam, że uważam was za bardzo śmiesznych i raz chcę skończyć z temi waszemi reklamacyami bez sensu... Czego odemnie żądacie?...
 Babylas zabrał głos:
 — Nic tak nadzwyczajnego: — prosimy tylko o zwolnienie nas z układów, jakiemi jesteśmy związani ze sobą... Zrzekamy się korzyści, jakie mieliśmy osiągnąć za dotrzymanie zobowiązań, nie żądamy nawet ażebyś nam pan zapłacił za ten czas cośmy tu pracowali...
 — Jednem słowem, życzycie sobie aby się ztąd wydobyć za jaką bądź cenę!...
 — Tak, bo chcemy żyć... a tutaj umieramy...
 — Pragniecie wolności, chociążby bez jednego sous w kieszeni!...
 — Tak... wolności... nie tylko wolności, bieda nie przestrasza nas wcale...
 Raymond uśmiechnął się ironicznie.
 — O! moi poczciwi chłopacy, jaką wy, jak się pokazuje, macie paskudnie krótką pamięć...
 — Jakto?... co pan chcesz przez to powiedzieć?...