Strona:Maria Bogusławska - Młodzi.djvu/325

 — Jest kilka, a wszystkie w pobliżu mojego mieszkania. Radzę przeto, abyśmy naprzód poszli do mnie… to bliziutko, bo mama przygotowała kawę i bardzo będzie rada, jeśli nie będzie czekała z nią długo. Potem pójdziemy poszukać numeru, bo to teraz w okresie przejazdów wszędzie brak wolnych pokoi. Znasz Kraków?
 — Ledwie pamiętam z czasów, gdy wstępopowaliśmy, jeżdżąc do Zakopanego i Rabki; najlepiej zapamiętałem ciastka u Michalika i krakowskie paski z brzękadłami, które kupował nam ojciec… Ah, i planty kochane!
 — Zaraz zboczymy z nich na ulicę Warszawską, na której mieszkamy.
 — Rzeczywiście, że tu pięknie i musi się dobrze pracować.
 — O tak, zwłaszcza artystom.
 — Akademia malarstwa dobrze postawiona?
 — Świetnie… Przyjrzymy się jej, mam kilku młodych malarzy znajomych; pokażę ci, co cię interesuje, jak tylko zechcesz.
 Weszli do jednej ze staroświeckich kamieniczek.
 — Nie potrzebuję cię uprzedzać, że komfortu u nas nie znajdziesz.
 — Nie gonię za nim.
 — Idźmy teraz cichutko, na palcach, żeby zrobić mamie niespodziankę… To pora, w której ukradkiem, w wielkiej tajemnicy, odbywa poobiednią drzemkę.