Strona:Maria Bogusławska - Młodzi.djvu/77

czelawiek! masz kwit od bagaża… A tu rubel za fatygę… Jedziemy, ciociu?
 — Musimy zaczekać, aż bagaż odbierze.
 — Przecież taki numerowy musi być człowiekiem odpowiedzialnym, złoży go na wóz bez naszego dozoru.
 — Nie kazałam wysłać wozu, licząc, że kufer można przywiązać z tyłu do powozu… Czy masz więcej?
 — Ależ ja mam siedem sztuk na bagażu! nie licząc Miszki, Gałganka i drobnych sakwojaży, które miałam w wagonie.
 — Siedem sztuk?
 — Naturalnie: dwa kufry, dwie walizy, biureczko…
 — Biureczko?
 — Tak, mam bardzo piękne biureczko japońskie z siedemdziesięciu czterema szufladkami, nie umiałabym obyć się bez niego!… Paka z dywanami i paka z grobem Nika.
 — Z czem?
 — Z garderobą Nika?… Jakąż on ma garderobę?
 Lili wybuchnęła śmiechem.
 — Ja nie mówię: z garderobą tylko: z grobem; tak nazywamy pakę, w którą, gdy wyjeżdżamy na lato, wkładamy Nika i zabijamy gwoźdźmi, przesypawszy naftaliną, żeby go mole nie zjadły!
 — Zabijacie Nika gwoźdźmi?