Strona:Maria Konopnicka - Książka dla Tadzia i Zosi.djvu/83

z obrazkami czy też bez obrazków? — żartował Józio.
 Zaczerwieniła się Marynia i nic nie odpowiedziała, tylko odwróciła główkę do okna; była obrażona.
 — No to i koniec! — zawołał Józio. — Zaczęło się od ludzi, a skończyło na książce.
 Wtem wszedł stary Mikołaj i rzekł:
 — Niech panicze i panienki idą na herbatę; pani prosi.
 — Mikołaju! Mikołaju! — krzyknął Józio. — A Mikołaj czem jest?
 Stary Mikołaj nie dosłyszał.
 — Co panicz mówi takiego? — zapytał Mikołaj.
 — A to mówię: czem Mikołaj jest?
 — O nibyto panicz nie wie, czem jestem! Stary Mikołaj jestem i już!
 — On jest Mikołaj Kopernik! On największy z nas wszystkich, najsławniejszy człowiek! — zawołał Adaś. — On odkrył i dowiódł, że nie słońce około ziemi, ale ziemia około słońca się obraca.
 — Jakto? Jakto? — zapytały dzieci.
 — Ja wam tego tak dobrze wytłóma-