Ta strona została uwierzytelniona.
— Wielka lutnia ziemi, kiedy nie będzie dotykana ręką wtajemniczonych we wszystkie łzy, i we wszystkie szumy lasów, i we wszystkie smutki rozchodników po grobach, wtedy stanie się, że:
— Kiedy natchnień nie wyprzędą,
(Mistrz uderzył w marmur młotem)
To kamienie mówić będą,
Co mnie, co mnie, to wszystko? Ja pragnę oderwać się z krzyża czasu i lecieć w wieczną ciszę...
