Strona:Maria Konopnicka - Szczęśliwy światek.djvu/17

— Idźcież jaśni aniołowie,  Aż do rajskich bram. Zawołajcie ojca, matki Tej sieroty tam! Zawołajcie ojca, matki, Pastuszka tego, Niech pocieszą, pożałują Jasieńka swego!	Idzie ojciec, idzie matka, Przez niebieski próg, Tylko im to rajskie kwiecie Kłoni się do nóg, Tylko im ta rajska zorza Złote szaty tka. Tylko z oczu łzy im lecą, Jak Jasieńko gra!
A ty, ojcze, a ty, matko, Błogosławcie mnie! Niechże ja też na tym świecie Nie zagubię się! Niechże ja też na tym świecie Jasną dolę mam, I wesoło gąskom moim Na fujarce gram!

Jak to będzie?

Już się oczki wyspały? Już to patrzą się mile? A, pieszczoszku mój mały, Poleż jeszcze przez chwilę! Jak to rączki wyciąga, Mój Stasieniek, mój złoty! Czekaj, czekaj! siostrzyczka  Ma dziś dużo roboty! Jutro będzie Wielkanoc, Babki w piec już wsadzone, Gotują się kiełbasy, I mieć będziem święcone! Najpierw obrus bielutki Mama na stół położy, Na nim stanie wpośrodku Ten Baranek, ten Boży;

Chorągiewka czerwona, A zaś kijek złocony; Babka jedna i druga Z każdej będzie stać strony. Potem szynka ogromna, W niej borówka zatknięta, Na znak, że to radosne I wiosenne są święta. Obok będzie kiełbasa Na okrągłym półmisku, I prosiątko pieczone, Co jajeczko ma w pysku. Jajkiem będziem się dzielić Wszyscy w domu z kolei, Życzyć sobie pociechy, Życzyć sobie nadziei.