teł, wybiera i grupuje obrazy wedle własnego planu i własnego rozumienia piękna. Zgoła!
W pieśni Bohdanowej czynnik refleksyi jest niezaprzeczenie najsłabszym czynnikiem twórczym, co się odbija zarówno w niedoskonałej budowie jego większych poematów, jak i w cudownie rozkwitających wonią i blaskiem drobnych jego pieśniach. Owszem, przeważnym czynnikiem w twórczości Bohdana jest instynktowność, jest wpółświadome jakby podanie się pieśniarza na tony i dźwięki, na tęczowe i echowe odbicia otaczającej go przyrody; jest rozśpiewanie się w niej, z nią i przez nią.
Zaczem idzie, że w pieśni Bohdana widzimy Ukrainę nie w poetyckim ładzie i układzie, i nie w poetyckiej rozmaitości skończonych i odrębnych momentów, ale w ruchomej, wibrującej, bardzo żywej i bardzo rozlewnej przypadkowości zmiennego w formie, a przecież jednolitego w treści podłoża momentów takich. Widzimy w pieśni tej Ukrainę, nie odtworzoną rymami, ale wprost biernie odbitą.
Jak się to stało? Czyja w tem była sprawa?
Strona:Maria Konopnicka - Szkice.djvu/21
Ta strona została skorygowana.
