Ta strona została uwierzytelniona.
— Ty człowieku, tyś bliski jeden, tyś przemiły,
tyś mojej duszy żywność słodka, —
wolę cię bracie pełen rozkoszy i siły
niż srebrnego na wierzbie kotka.
Strona:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Niebieskie migdały.djvu/46
