Strona:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Niebieskie migdały.djvu/76

Ta strona została uwierzytelniona.

∗             ∗

Nigdy w oczy nie spojrzę kobiecie
(w sto lat po mnie zakwitną krokusy)
nigdy w oczy nie spojrzę kobiecie,
w której dusza ma chodzi po świecie.

Ja co łzy jej zważyłam w mej piersi
(w sto lat po mnie zakwitną fijołki)
ja co łzy jej zważyłam w mej piersi,
jak nie czynią druhowie najszczersi, —

ja co jedna słuchałam cierpliwie
(w sto lat po mnie zakwitną jabłonie)
ja co jedna słuchałam cierpliwie
o jej życia radości i dziwie, —