Strona:Maria Rodziewiczówna - Byli i będą.djvu/17

Ta strona została uwierzytelniona.

— Niech mówi, niech mówi, oj Boże!
I po zapadłych, zmienionych rysach poczęły mu biec łzy.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Maria_Rodziewiczówna_-_Byli_i_będą.djvu/17&oldid=2864786”