Strona:Maria Rodziewiczówna - Czahary.djvu/150

wygotował i twojej matce olej wykradł, co ci miała w głowę nalać. Ty mnie złap, a potem melduj!
 — Szkoda puhacza — rzekł Motold.
 — To pański był? Nu, to ja panu takiego samego złapię i przyniosę, a jak pan mnie go da do pilnowania, to ja go nie wypuszczę.
 Tu się wyprostował i dodał, salutując po wojskowemu.
 — Rad się starać i służyć!
 Zaledwie byli za drzwiami, rzekł do Niemca:
 — Nu, drugi raz nie ty mnie, a ja ciebie tu przyprowadzę. Przekonał się ty, jak ja łgę! Zapłać mi teraz ty za dzień i nie zaczepiaj więcej.
 — Żebym ja wiedział napewno, żeś ty puhacza ukradł! — warknął wściekle Niemiec.
 — Otóż bo to! Żebyś wiedział! — zaśmiał się drab zuchwale. — Tobyś ty nie ryży Niemiec był, ale Poleszko Kasjan!
 I gwiżdżąc, poszedł obejrzeć wszystkie świetności Łasicka.