Strona:Maria Rodziewiczówna - Gniazdo białozora.djvu/161

 — Aha — był wuj w Konotopie! I panna mi się sama oświadczyła, i Bohuszowa idzie zamąż za Wyporka?
 — I Nieumierszycki dostał posadę!
 — A właśnie to ostatnie jest prawda! Wyobraźcie sobie — dostał! Będzie swym pesymizmem truł powietrze w województwie.
 — A coś niecoś z kredytu inwestycyjnego połknąłeś?
 — A poco? Kiedy się mam żenić z Horniczówną.
 — To pan już do Afryki nie jedzie? — spytał Sawicki.
 — Ale jedzie, jedzie! Z hrabią Wiesztorpem polować na lwy i hipopotamy!
 — Wuj nafaszerowany wiadomościami z Konotopu. Ale czekam najważniejszej! Że jestem pod zarzutem pastwienia się nad dziećmi i mordu niewiniątek ukraińskich.
 Nawet Białozor i Ida spojrzeli na niego.
 — A tak. Była w sejmie interpelacja klubu ukraińskiego — gdzie z imienia i nazwiska jestem oskarżony. Byłem już wzywany w tej sprawie do województwa.
 Było coś tak absurdalnego w zestawieniu wesołego, łagodnego Jelca z „mordem i pa-