Strona:Maria Rodziewiczówna - Gniazdo białozora.djvu/169

 Kuleszyna ze zgrozy zamilkła; podniósł głos Kulesza.
 — W poniedziałek był sekwestrator.
 — Dobrze, że nie było kobyły — boby ją opisał.
 — Ale opisał żyto w stodole, a we wtorek była jakaś komisja, żądając planów do reformy rolnej. Grozili, że drugi raz przybędą z policją.
 — A we środę?
 — We środę, czwartek i piątek przychodził sołtys z nakazami płatniczemi.
 — No, w niedzielę nie było nic?
 — W niedzielę pani zaczęła rodzić. Nająłem furę, aż do Zahosta po doktora.
 — I są bliźnięta! Śliczne dwie dziewczynki, — ucieszyła się Kuleszyna.
 — Na doktora pożyczyłem u Icka pięćdziesiąt złotych, na furmankę dziesięć, faktorowi za mamkę piętnaście.
 — A w poniedziałek?
 — W poniedziałek był wójt z nakazem od starosty kary 10 złotych, że nie zapłacone ubezpieczenie od wypadków. A we wtorek był inżynier od kanałów, że na nas wypada 5000 metrów kopać albo płacić.
 — Dużo jeszcze tego będzie?