Strona:Maria Rodziewiczówna - Gniazdo białozora.djvu/85

siostra z mężem. Ich majątki zostały za kordonem.
 Wprowadził go do jadalni, w której jeszcze po obiedzie stół nie był sprzątnięty.
 Zajrzał gospodarz do bufetu, znalazł jakieś resztki pieczeni, ser, masło — butelkę nalewki.
 — Grypa! — krzyknął, otwierając dalsze drzwi.
 Ukazała się dziewka z zakasanemi rękawami i rękami prosto z dzieży.
 — Zrób nam jajecznicę, ino zaraz.
 — Niema jajków! — odparła, cofając się.
 — To daj twarogu ze śmietaną.
 — Dziś masło bili. Przyniosę maślanki.
 Wypili nalewki i zabrali się do resztek pieczeni.
 Po chwili dziewka wróciła.
 — Pani gdzieści zgubiła klucze od piwnicy. Nie można dostać maślanki! — oznajmiła i poszła do dzieży zpowrotem.
 — Niema co, panie! Chodźmy do ekonomowej po ratunek. To moja piastunka! Ulituje się nad nami!
 — Dziękuję panu. Nie głodnym. — Pójdę obejrzeć tamte maszyny i tę, co nas dowiozła, rozbiorę.